De gestelde opgave vereist een gevoelige oplossing. Ons doel is om de eilanden helder leesbaar te maken en aandacht te besteden aan de kwaliteit van zowel de binnen- als de buitenzijde. Hiertoe is de bebouwing tussen de verschillende eilanden zo ruim mogelijk gehouden. Om het contact met het water vanuit de woningen zo groot mogelijk te maken is het water tussen de eilanden verbreed van 8 naar 11 meter. De buitenzijde van de bebouwing
kenmerkt zich door een heldere eenheid, gedefinieerde zones van gevel tot water, met name door het toepassen van kades en het creëren van krachtige hoeken met aandacht voor de overgang van tuin naar bebouwing.
Het maken van een 3-tal gelijke eilanden naast de twee reeds geplande eilanden zorgt voor een onevenwichtig geheel. Wij stellen een centraal eiland voor als scharnier, als overgang naar de twee westelijke nieuwe eilanden. De centrale straat van de wijk komt uit op dit centrale eiland. Het centrale eiland is aan alle vier zijden gesloten en vormt hierdoor één sculpturaal object met een verrassend binnenhof: een verhoogd dek aan de zijde van de woningen waar zich ook de woningentrees bevinden boven een groene tuin waar bomen boven het dek uitsteken. ‘’Junglebruggen” die tussen de bomen hangen verbinden beide zijden van het dek met elkaar.
De gevels aan de buitenzijde bestaan uit donker geoliede houten latten met veel grote openingen. Aan de waterzijde zijn kades gecreëerd die het niveauverschil overbruggen tussen de tuinen en het water en hiermee de eilanden definiëren. De gevels van stucwerk ter plaatse van het dek en de woningentrees versterken het karakter van de binnenzijde van het hof.
